NOCLEGI
ROZKŁADY
Niech się święci 1 Maja, czyli podróż w przeszłość
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Pochod_pierwszomajow y_w_Katowicach._01_05_1945_(71807774).jpg#/media/File:Pochod _pierwszomajowy_w_Katowicach._01_05_1945_(71807774).jpg
To było hasło przewodnie obchodów Święta Pracy w czasach PRL. Któż, przynajmniej ze starszych czytelników nie pamięta przemarszu czy obowiązkowych przystanków, podczas których w pełnym słońcu całe miasta – zakłady pracy, organizacje czy uczniowie szkół – topiąc się dosłownie w słońcu wysłuchiwali przemówień najważniejszych przedstawicieli partii na ówczesnej polskiej scenie politycznej?
REKLAMA
Tradycja pochodów pierwszomajowych sięga lat 80 XIX wieku. Wtedy w Ameryce rozpoczęły się pierwsze demonstracje robotnicze wynikające ze starć między przedsiębiorcami, a robotnikami. Ich przyczyną był wzrost uprzemysłowienia, który prowadził do pogorszenia warunków i likwidacji wielu miejsc pracy. Seria podobnych im wystąpień doprowadziła w 1891 roku do ustanowienia przez II Międzynarodówkę Święta Pracy, które miało upamiętnić tamte krwawe wydarzenia w Stanach Zjednoczonych.
W II Rzeczpospolitej obchody 1 Maja, stanowiące wyraz protestu przeciwko systemowi organizowane były przez Polską Partię Socjalistyczną. Formalnie 1 Maja stał się ustawowym świętem państwowym dopiero w roku 1950, wtedy też wprowadzono państwowe obchody pierwszomajowe. Tym samym czyniąc z nich propagandowy rytuał, legitymizujący system.
Wówczas - zaczynając od Warszawy, aż po wsie i małe miasteczka – przez Polskę płynęła rzeka ludzi, wielkością dorównująca tej geograficznej, a uroczystości obowiązkowo odbywały się w całym kraju.
Obowiązkowe były też stroje biało-czerwone, liczne transparenty, których hasła ustalano i uzgadniano dużo wcześniej, wynoszące na sztandary nie tylko przywódców partyjnych, ale i zasłużonych działaczy, instytucje czy dojmujące ogłoszenia o wynikach działalności poszczególnych. Jeśli do tego dołożyć mnogość towarzyszących pochodom przedstawień, śpiewów itp. otrzymamy prawdziwie teatralne wydarzenie, któremu wówczas nie dorównywało żadne inne w kraju.
Ostatni pochód pierwszomajowy w uroczystej oprawie odbył się w Polsce w 1988 roku, jednak nie oznacza to, że środowiska lewicowe nie urządzają święta do dziś. Nadal są żywe różnorodne wydarzenia w okolicy święta pracy. I choć przybierają najczęściej formę różnego rodzaju kiermaszy czy festiwali, to nie brakuje w ich programie dyskusji na temat polityki oraz składanych w wyrazie uwielbienia kwiatów i zniczy pod pomnikami związanymi z historią ruchu robotniczego. Szczęśliwie tylko okazjonalnie dochodzi do demonstracji organizowanych przez oddolne ruchy pracownicze.
Dziś 1 Maja wpisuje się w okoliczne święta – 2 Maja Dzień Flagi czy 3 - Konstytucji 3 Maja, jednak nadal jako święto.
Ponadto 1 maja jest też katolickim świętem Józefa Rzemieślnika, nadając tym samym pierwszomajowemu świętu religijne znaczenie, które kieruje się szczególnie na pracę ludzkich rąk, jako wyrazu wartości nie tylko chrześcijańskich, ale i społecznych.
W II Rzeczpospolitej obchody 1 Maja, stanowiące wyraz protestu przeciwko systemowi organizowane były przez Polską Partię Socjalistyczną. Formalnie 1 Maja stał się ustawowym świętem państwowym dopiero w roku 1950, wtedy też wprowadzono państwowe obchody pierwszomajowe. Tym samym czyniąc z nich propagandowy rytuał, legitymizujący system.
Wówczas - zaczynając od Warszawy, aż po wsie i małe miasteczka – przez Polskę płynęła rzeka ludzi, wielkością dorównująca tej geograficznej, a uroczystości obowiązkowo odbywały się w całym kraju.
Obowiązkowe były też stroje biało-czerwone, liczne transparenty, których hasła ustalano i uzgadniano dużo wcześniej, wynoszące na sztandary nie tylko przywódców partyjnych, ale i zasłużonych działaczy, instytucje czy dojmujące ogłoszenia o wynikach działalności poszczególnych. Jeśli do tego dołożyć mnogość towarzyszących pochodom przedstawień, śpiewów itp. otrzymamy prawdziwie teatralne wydarzenie, któremu wówczas nie dorównywało żadne inne w kraju.
Ostatni pochód pierwszomajowy w uroczystej oprawie odbył się w Polsce w 1988 roku, jednak nie oznacza to, że środowiska lewicowe nie urządzają święta do dziś. Nadal są żywe różnorodne wydarzenia w okolicy święta pracy. I choć przybierają najczęściej formę różnego rodzaju kiermaszy czy festiwali, to nie brakuje w ich programie dyskusji na temat polityki oraz składanych w wyrazie uwielbienia kwiatów i zniczy pod pomnikami związanymi z historią ruchu robotniczego. Szczęśliwie tylko okazjonalnie dochodzi do demonstracji organizowanych przez oddolne ruchy pracownicze.
Dziś 1 Maja wpisuje się w okoliczne święta – 2 Maja Dzień Flagi czy 3 - Konstytucji 3 Maja, jednak nadal jako święto.
Ponadto 1 maja jest też katolickim świętem Józefa Rzemieślnika, nadając tym samym pierwszomajowemu świętu religijne znaczenie, które kieruje się szczególnie na pracę ludzkich rąk, jako wyrazu wartości nie tylko chrześcijańskich, ale i społecznych.
PRZECZYTAJ JESZCZE
