NOCLEGI
ROZKŁADY
Tylko nieliczni wytrwają. Dziś przypada 79 rocznica wybuchu Powstania w Getcie Warszawskim
To 19 kwietnia 1943 roku na terenie warszawskiego getta rozpoczęły działania polskie organizacje wojenne przeciwko Niemcom. Ten zryw był przede wszystkim odpowiedzią na plan zagłady Żydów prowadzony przez hitlerowców. Była to pierwsza i największa w okupowanej przez Niemców Polsce walka zbrojna podjęta przez Żydów, którzy mimo braku perspektyw na zwycięstwo wybrali śmierć, ale z bronią w ręku.
REKLAMA
Getto w Warszawie Niemcy utworzyli w 1940 roku zamykając w nim ponad 400 tysięcy Żydów. Z powodu nieludzkich warunków, w jakich mieszkali dziesiątki z nich zmarły od głodu i chorób. W licznych akcjach deportacyjnych, jakie przeprowadzili Niemcy życie straciło ponad 300 tysięcy mieszkańców getta.
Podczas akcji mieszkańcy getta utworzyli ŻOB, czyli Żydowską Organizację Bojową. Na jej czele stanął wychowany na Powiślu Mordechaj Anielewicz, który niecały miesiąc od wybuchu Powstania zginął w bunkrze przy Miłej 18. Dziś w tym miejscu znajduje się pomnik upamiętniający tych członków ŻOB, którzy ponieśli śmierć w bunkrze.
Tym trudniejsze było to doświadczenie dla Żydów, że jego wybuch zbiegł się z radosnym w religii judaistycznej świętem Pesach. Wówczas przeciwko niemieckim oddziałom liczącym 2 tysiące ludzi, uzbrojonym w wozy pancerne i czołgi stanęło 500 członków ŻOB. Poza nieliczną bronią, atakowali wroga granatami i butelkami z benzyną. Z tak słabym uzbrojeniem i niepowodzeniu akcji wysadzenia muru getta walki trwały do 16 maja.
Podawana przez Niemców liczba Żydów, którzy stracili życie podczas Powstania i deportacji jest o tyle nieprawdziwa, że getto zamieszkiwało 400 tysięcy Żydów, a tylko kilkudziesięciu z nich udało się uciec tunelami i kanałami.
To okrutne wydarzenie w historii nie tylko Warszawy, ale i dla całego świata, a przede wszystkim dla narodu Żydowskiego upamiętniamy ich wspominaniem, uwrażliwianiem na siłę dobra i miłości. Symbolem Powstania stał się żonkil, symbol zbiorowej pamięci.
To pamięć buduje historię i ucząc nie pozwala nam na to, by pozwolić jej się powtórzyć. Tylko dzięki pamięci możemy przekazywać kolejnym pokoleniom przeszłość.
Podczas akcji mieszkańcy getta utworzyli ŻOB, czyli Żydowską Organizację Bojową. Na jej czele stanął wychowany na Powiślu Mordechaj Anielewicz, który niecały miesiąc od wybuchu Powstania zginął w bunkrze przy Miłej 18. Dziś w tym miejscu znajduje się pomnik upamiętniający tych członków ŻOB, którzy ponieśli śmierć w bunkrze.
Tym trudniejsze było to doświadczenie dla Żydów, że jego wybuch zbiegł się z radosnym w religii judaistycznej świętem Pesach. Wówczas przeciwko niemieckim oddziałom liczącym 2 tysiące ludzi, uzbrojonym w wozy pancerne i czołgi stanęło 500 członków ŻOB. Poza nieliczną bronią, atakowali wroga granatami i butelkami z benzyną. Z tak słabym uzbrojeniem i niepowodzeniu akcji wysadzenia muru getta walki trwały do 16 maja.
Podawana przez Niemców liczba Żydów, którzy stracili życie podczas Powstania i deportacji jest o tyle nieprawdziwa, że getto zamieszkiwało 400 tysięcy Żydów, a tylko kilkudziesięciu z nich udało się uciec tunelami i kanałami.
To okrutne wydarzenie w historii nie tylko Warszawy, ale i dla całego świata, a przede wszystkim dla narodu Żydowskiego upamiętniamy ich wspominaniem, uwrażliwianiem na siłę dobra i miłości. Symbolem Powstania stał się żonkil, symbol zbiorowej pamięci.
To pamięć buduje historię i ucząc nie pozwala nam na to, by pozwolić jej się powtórzyć. Tylko dzięki pamięci możemy przekazywać kolejnym pokoleniom przeszłość.
PRZECZYTAJ JESZCZE
