To była wielka uroczystość. Ceremoniał Pasowania na Rycerza

Na Mszy świętej dwóch mężnych giermków, którzy od kilku lat udowadniali owe męstwo stając niejednokrotnie na polach bitewnych z odwagą dzierżąc miecz w dłoni, walcząc w obronie rycerskich ideałów, dostąpili niebywałego zaszczytu Pasowania na Rycerza. Jeden z nich to Paweł Smoliński herbu Nieczuja z Bractwa Rycerskiego Zamku Radzyńskiego, drugi zaś to Ryszard Kocielski herbu Abdank z Bractwa Rycerskiego z Warszawy. Obaj przed mszą odziani w same koszule udali się na godzinę do cel pokutnych aby oczyścić swe umysły i dusze. Po czym w asyście halabardników doprowadzeni zostali do kaplicy. Ksiądz Kanonik Stefan Schwabe idealnie wkomponował się w rycerski nastrój przeprowadzając piękną mszę nasyconą informacjami o rycerskich ideałach, wartościach i obowiązkach. Pod koniec mszy nastąpił ceremoniał pasowania. Przeprowadził go Dowódca Chorągwi Pieszej Grodu Bydgoskiego Biały Gryf, Jarek Siemiątkowski herbu Jastrzębiec. Zaś świadkami owego wydarzenia, potwierdzającymi szlachetność kandydatów, byli już wcześniej pasowani rycerze. Ceremoniał rozpoczął się od przysięgi składanej przez braci Pawła i Ryszarda, po której nie zabrakło symbolicznego pierwszego i ostatniego policzka wymierzonego przez pasującego. Następnie już jako rycerze zostali ubrani w zbroje i herbowe tuniki, a na dowód i pamiątkę owego wydarzenia otrzymali certyfikaty podpisane przez obecnych świadków.

Po mszy na dziedzińcu zamkowym otwarcia turnieju dokonał Burmistrz Miasta i Gminy w Radzyniu Chełmińskim, Krzysztof Chodubski. Nadszedł wtedy czas na gratulacje i życzenia dla nowo pasowanych rycerzy, którzy by kolejny
raz udowodnić zebranym swoje męstwo stoczyli ze sobą pojedynek. Po otwarciu nastąpiły wszelakie pokazy rycerskie, pląsy dworek i turniej łuczniczy. Na koniec odbyła się inscenizacja najazdu oddziału krzyżackiego na wioskę pogańskich plemion pruskich.

Zaś dzień dla całego rycerstwa, które na ową uroczystość przybyło do Radzynia między innymi z Warszawy, Bydgoszczy, Tczewa, Gdańska, Torunia, zakończył się ucztą w piwnicach zamkowych, gdyż godzi w taki dzień bawić dwornie i wielce radośnie. 


^{Patrycja P.}